De woongemeenschap
Het juiste beeld van Tiny Houses en bewoners
In onze vorige blog hebben we wat verteld over de lange weg die we moeten gaan om een woonlocatie te vinden voor de Tiny Houses van Tiny House 4 all en hun toekomstige bewoners. In deze blog dringen we wat verder door tot de kern van de zaak: het beeld dat gemeenten en omwonenden hebben van Tiny Houses en mensen met een psychische kwetsbaarheid. Dat dit beeld in de meeste gevallen niet klopt is ons duidelijk geworden. Hoe kunnen we dit obstakel op de weg naar ons Tiny House woonwijkje overwinnen? Frans geeft hieronder zijn visie gebaseerd op zijn ervaringen tot nu toe.
Hoe kijkt de gemeente tegen Tiny House aan?
‘Er is vaak een gebrek aan juiste informatie bij gemeenten waar het om Tiny Houses gaat. Men denkt allereerst vaak: Tiny Houses voldoen niet aan het Bouwbesluit. Dat is een eerste misvatting, de Tiny Houses van Tiny House 4 all voldoen daar namelijk wel aan. Ze worden vaak verward met woonwagens, wat ook een kleine woonvorm is maar met een andere doelgroep, cultuur en uitstraling. Tiny Houses hebben een eigen filosofie die draait om genoegen nemen met genoeg, duurzaamheid, vrijheid, gemeenschap en natuur.
Daarnaast hebben we te maken met vooroordelen en soms ook angst naar onze doelgroep toe. Mensen met psychische klachten worden vaak over één kam geschoren, terwijl er een heel scala aan psychische stoornissen is variërend van heel licht tot zwaar. De cliënten die bij Tiny House 4 all werken en dus ook de toekomstige bewoners van de Tiny House 4 all woonprojecten zijn mensen die in de lichtere categorie vallen, en weer zelfstandig kunnen gaan wonen.’
Hoe inclusief is onze samenleving eigenlijk?
‘Het zou normaal moeten zijn, een inclusieve samenleving. Dat is de doelstelling van onze overheid. In de praktijk is daar helaas niet zo veel van te merken. Wanneer zelfs bij gemeenten onduidelijkheid heerst over hoe men moet omgaan met mensen met een psychische kwetsbaarheid, hoe moet je dit als burger dan doen? Dit maakt dat nieuwe projecten zoals ons Tiny House wijkje met dragende en vragende bewoners zo veel weerstand oproepen. Dit blokkeert dan vervolgens de mogelijkheden om zo’n nieuwe woonvorm te onderzoeken, en dat is zonde. We hebben de neiging om alleen de beren op de weg te zien zo lijkt wel. Wordt het niet eens tijd dat we gaan denken vanuit mogelijkheden? Een Tiny House wijkje van Tiny House 4 all hoeft de samenleving niet veel te kosten, terwijl het wel een grote waarde oplevert. Alles dat we nodig hebben is een stukje grond en een vergunning om er (tijdelijk) te mogen wonen. Zo kunnen de bewoners weer echt een onderdeel van de samenleving worden. En wanneer iemand zich onderdeel van de samenleving voelt, dan geeft die vanzelf aan die samenleving terug.
Een voorbeeld: onlangs kwam er iemand uit de straat hier bij ons langs, zijn tuinhek was kapot gegaan en hij vroeg of wij het zouden kunnen repareren. Een van onze Tiny House 4 all vrijwilligers is meteen met hem mee gelopen en heeft het hek gerepareerd. Zo’n buurman ziet dan: ‘die cliënten zijn toch aardiger dan ik dacht’.’
Wat zou je de gemeenten mee willen geven?
‘Begin klein, bijvoorbeeld met een tijdelijk pilot project. Durf af en toe ook eens risico’s te nemen, dat kan echt wel wanneer je goede afspraken met elkaar maakt en bereid bent samen met initiatiefnemers te werken aan het oplossen van mogelijke problemen. Bied ruimte aan innovatie. En: open communicatie is heel belangrijk. Houd de lijnen open en pak het gelijk op wanneer er iets speelt.’
